Сангвиник- типи зeру дар мувозинат будаи серҳаракати системаи асаб. Ба одамони ин тип барангезиши зeри эмотсионалӣ хос аст. Ё бо чолокӣ ва бо ҳаяҷон ба ҳама чизе, ки диққатҷалбкунанда аст, эътибор медиҳад. Сангвиник инчунин бо фаъолии баланд фарқ карда меистад. Фаъолӣ ва реактивият ё дар мувозинат зоҳир мешавад ва аз ин рӯ, метавонад аксуламал ва зуҳуроти ҳиссиёти худро нигоҳ дорад. Суръати реаксияи сангвиник баланд мебошад ва он дар ҳаракати тезу суръати нутқаш зоҳир мешавад. Сангвиник серҳаракат аст, ба шароитҳои тағйирёбандаи ҳаёт тез ва ба осонӣ мутобиқ мешавад. Шахси улфатпазир буда, бо одамон тез забон меёбад ва дар шароитҳои нав ба нав худро гум намекунад. Ё хушҳол ва зиндадил аст. Ба сангвиник ноустувории эмотсионалӣ хос аст, тез ба ҳиссиёт дода мешавад, вале онҳо одатан зeр ва амиқ намебошанд. Майли иҷрои фаъолияти якҷоя дорад. Коре, ки аксуламали тез ва дар баробари ин мувозинатиро талаб мекунад, ба ё мувофиқу маъқул аст. Намояндагони ин типи мизоҷ маводи таълимиро ба осонӣ аз худ мекунанд, агар он дар онҳо муносибати эмотсионалиро ба вуҷуд оварад. Агар маводи таълимӣ завқовар набошад ва омӯзиши он кори давомдори якзайлро талаб кунад, он гоҳ сангвиник чизи навро метавонад аз рӯи парешондиққаташ бад аз худ кунад. Дар сангвиник зиндадилӣ, боилтифотӣ, муносибати фаъолонаро ба меҳнат ва кори ҷамъиятӣ ба осонӣ тарбия кардан мумкин аст. Дар шароитҳои номусоид, масалан, ҳангоми мавҷуд набудани кори тарбиявии номураттаб ва бомақсад дар сангвиник ноустувории ҳиссиёт, муносибати сабуккорона нисбат ба кору ба худ ва ба имкониятҳои худ, ба худ аз будаш зиёд баҳо додан, муносибати ғайриҷиддӣ ба омӯзиш, ба одамон ва ба меҳнат зоҳир мешавад.