Замин ва Моҳ бо ҳам таъсири мутақобила (ҷозиба) медоранд ва агар ба ҳам наздикии онҳо ба эътибор гирифта шавад, он гоҳ ҷозиба чунон пурққувват аст, ки онро ҳатто мушоҳида кардан мумкин аст. Қувваи ҷозибаи Моҳро мо дар мадду ҷазри оби баҳру уқёнусҳо бараъло мушоҳида карда метавонем. Ҳангоме ки оби баҳр аз ҷониби Моҳ ҷабида мешавад, он гоҳ оби сатҳи баҳр баланд шуда, афзоиш меёбад ва ин ҳолатро мадд меноманд. Баъд оби сатҳи баҳр паст мешавад ва онро чазр меноманд. Ин ҳодиса ба нафаскашӣ монанд аст. Энергияи ҳангоми ҳаракати мазкур ҳосилшуда барои коркарди нерӯи барқ истифода мешавад.