Ҷасурӣ ин қобилияти бартараф намудани ҳисси тарс ва саргарангию саросемагӣ мебошад. Ҷасурӣ на танҳо дар амалҳои барои ҳаёти одам хавфнок зоҳир мешавад. Одами ҷасур аз кори мураккаб ва масъулияташ баланд наметарсад ва аз нобарориҳо намеҳаросад. Ҷасурӣ муносибати оқилона ва дурустро ба ҳақиқат талаб мекунад. Ҷасурии ҳақиқии одами боирода – ин бартараф намудани тарс ва ба ҳисоб гирифтани хавфу хатарҳои таҳдидкунанда ба шумор меравад. Одами ҷасур имкониятҳои худро пурра фаҳмида мегирад ва ба таври кофӣ фикру андешаи амиқи амалҳои иродавиро мекунад.